YACHT

Magnifiek, zoals soms alles op zijn plaats valt. YACHT is een heerlijk werk dat zich in onbegrijpelijkheid en ontsnappingsdrang heel gewoon voordoet: een tactiele klassieke compositie, gelaagd en gewaagd, vol dwarsverbanden, oogsturing en detailvreugde. De juiste mate van ranzigheid gecombineerd met eenheid in helderheid.

YACHT is een (h)eerlijk esthetisch product. Het ziet er goed uit. Nice. Het zit gelijst en wel lekker zichzelf te wezen. Het heeft voor en achterkant, kop en staart, digitale prijsplakker en een titel.

Tegelijk dicht ik het iconische kwaliteit toe. In zijn verwerbung is het een erg kernachtig werk, niet te begrijpen, wel te vatten.

Ik had met Maarten Janssen (check zijn werk/site) deze week op atelier een gesprek: heb dat nou nodig, esthetische kwaliteit bij een werk? Moet dat nou, mooi? Retorisch ingestoken voor de verstaanders die we beide in deze zijn: nee, natuurlijk niet. Maar als het dat wel is, is het mooi meegenomen. Doel op zich is het nooit, als gratis extra is het mooi meegenomen. Het is wel fijn als een werk toevallig ook bepaalde esthetische kwaliteit heeft, waar het nooit streefmodel is op weg naar het uiteindelijke werk.

Esthetische kwaliteit hier, zeg maar ‘mooi’, refereert aan iets voorbij smaak, mind you. Aan goed. Het werk is goed, klopt. Het zit op die en die manier in elkaar, een manier die passend is voor het werk. Was er ook maar iets anders, dan was het een ander werk. Driewerf nogal wiedes maar u vat de portée wellicht. Het klopt: de (ongewilde of toevallige) compositie is uitgebalanceerd of juist niet uitgebalanceerd maar in ieder geval de juiste, eigen.

Dit werk betekent niets, gaat nergens over, zegt niets. Uiteindelijk heeft het een grote mate van onbeduidendheid en ook daar ben ik dankbaar voor.

Goed werk zeg. Feestend het weekend in.

(Over die titels kan ik kort zijn – ook die gaan nooit ergens over. Een werk heeft een naam nodig. De titels komen soms direct van internet, zijn soms gegoogled. Woorden waar mijn oog toevallig op valt. In dit geval – YACHT is de artiest op het openingsnummer van mijn playlist stereotype, zie deze spotify-link.)