Artificieel en kunstmatig gepositioneerde bevlogenheden, precies geplaatst meervoud. Wat aan de muur hangt is gekunsteld, steeds weer wordt hetzelfde herhaald maar dan vol zelfverwijzing en recursiviteit. Gepolijst. En toch ben ik soms een fijne aimabele man, speels ook.
Je kunt het werk lezen. Er is te zien. Er is kruisbestuiving, verwijzing. Kleur gaat naar kleur, vorm gaat naar vorm. Een grote herhaling van driften, alle kanten op, in toom gehouden door A4 aluminium.
Memory is een spel waarbij je steeds twee kaartjes draait uit veel. Je moet onthouden wat waar ligt. Dit is een soort Memory waarbij de elementen weerkeren met open oog. Het zijn niet de dingen die je ziet, het zijn de dingen die je niet ziet, de onderliggende structuren. Uitgekiende composities (op het oog) waarvan in elk werk delen terugkomen. Heel fijn dat er nagenoeg niks te herkennen valt in de afzonderlijke werken.
Het werk is reproductief, er worden steevast zetten herhaald. Door de slordigheid van uitvoering is het algoritme voelbaar maar moeilijk te doorzien, het kan goeddeels worden voorzien van een algoritme achteraf.
Een spel van volg de regels. Mijn weerbarstig oog doorbreekt hegemonie en ik ben te slordig ook. De werken die door de kwaliteitskeuring komen worden op patroonherkenning gescreend.
Het werk is reproductief, er worden steevast zetten herhaald.
Het maken van deze collages content gaat lukraak. Uit de losse pols gesneden, geworpen, geplakt en bekeken en herplakt en hersneden en opnieuw gefotografeerd en opnieuw uit de losse pols gesneden, geworpen, geplakt en bekeken. Amateuristisch knip- en plakwerk, oudere werken in flarden.
De uiteindelijke precisie is voelbaar.
Het uiteindelijke resultaat gaat nergens over en lijkt nergens op maar is fabelachtig, muziek.
Zoiets als dit. Trekt aan, stoot af. Weerkerige wals, stuwend dan. Je kunt er jaren naar kijken.
Playlist hierbij, zo had je het nog niet bekeken:
(En wat een cadeautje die playlist… Zomaar wat opmerkingen: de grote hit hier is wel Rob – Make it fast met zijn voortdurende tringeling, om gek van te worden. Verder veel Doors orgeltjes. Mulate Astatke: waarom verkocht ik dat abum ook alweer? Yegelle Tezte is het enige fatsoenlijke nummer op het album. Hypnotiserende oldschool electronica van William Onyeabor blijft in het hoofd drenzen. Baas bovenbaas is Fela Kuti. Zijn nummer duurt dan ook gelijk 17 minuten, een volle elpee-kant.
Beer Barrel Polka – Open Atelier Oktober 2018
Artificieel en kunstmatig gepositioneerde bevlogenheden, precies geplaatst meervoud. Wat aan de muur hangt is gekunsteld, steeds weer wordt hetzelfde herhaald maar dan vol zelfverwijzing en recursiviteit. Gepolijst. En toch ben ik soms een fijne aimabele man, speels ook.
Je kunt het werk lezen. Er is te zien. Er is kruisbestuiving, verwijzing. Kleur gaat naar kleur, vorm gaat naar vorm. Een grote herhaling van driften, alle kanten op, in toom gehouden door A4 aluminium.
Memory is een spel waarbij je steeds twee kaartjes draait uit veel. Je moet onthouden wat waar ligt. Dit is een soort Memory waarbij de elementen weerkeren met open oog. Het zijn niet de dingen die je ziet, het zijn de dingen die je niet ziet, de onderliggende structuren. Uitgekiende composities (op het oog) waarvan in elk werk delen terugkomen. Heel fijn dat er nagenoeg niks te herkennen valt in de afzonderlijke werken.
Het werk is reproductief, er worden steevast zetten herhaald. Door de slordigheid van uitvoering is het algoritme voelbaar maar moeilijk te doorzien, het kan goeddeels worden voorzien van een algoritme achteraf.
Een spel van volg de regels. Mijn weerbarstig oog doorbreekt hegemonie en ik ben te slordig ook. De werken die door de kwaliteitskeuring komen worden op patroonherkenning gescreend.
Het werk is reproductief, er worden steevast zetten herhaald.
Het maken van deze collages content gaat lukraak. Uit de losse pols gesneden, geworpen, geplakt en bekeken en herplakt en hersneden en opnieuw gefotografeerd en opnieuw uit de losse pols gesneden, geworpen, geplakt en bekeken. Amateuristisch knip- en plakwerk, oudere werken in flarden.
De uiteindelijke precisie is voelbaar.
Het uiteindelijke resultaat gaat nergens over en lijkt nergens op maar is fabelachtig, muziek.
Zoiets als dit. Trekt aan, stoot af. Weerkerige wals, stuwend dan. Je kunt er jaren naar kijken.
Playlist hierbij, zo had je het nog niet bekeken:
(En wat een cadeautje die playlist… Zomaar wat opmerkingen: de grote hit hier is wel Rob – Make it fast met zijn voortdurende tringeling, om gek van te worden. Verder veel Doors orgeltjes. Mulate Astatke: waarom verkocht ik dat abum ook alweer? Yegelle Tezte is het enige fatsoenlijke nummer op het album. Hypnotiserende oldschool electronica van William Onyeabor blijft in het hoofd drenzen. Baas bovenbaas is Fela Kuti. Zijn nummer duurt dan ook gelijk 17 minuten, een volle elpee-kant.
Spotify-link: open.spotify.com/user/1145488[…]3tvlRJmmTh_ZeLNHtg)
Share this: